ALAN SEMERDJIAN IN ARMENIAN

Poems of Alan Semerdjian translated into Armenian by Marine Petrossian. Inknagir journal, 2008

LIKE A SAD MONSTER

ԻՆՉՊԵՍ ՏԽՈՒՐ ՀՐԵՇ

Լուսինը՝ անցքը դանդաղորեն

մերկացող մարմնի,

մնացած երկինքը՝

դեռ չծնված որդուս սիրեկանը:

Ե՞րբ կսկսի նա փորձել,

որ հասկանա այս ոչ հեշտ

անցումները դեպի մեկ ուրիշը,

դեպի ուրիշները: Ե՞րբ կշարժվի

դեպի սիրտը: Աստղերը՝

գոհարներ, մոլորակները՝

հրանոթներ, շատ վտանգավոր

հրանոթներ:

Ինչպես տխուր հրեշ

Ինչպես վիշտ փնտրող տխուր հրեշ,

ինչպես հեթանոս տաճարների հողմահարված ավերակները,

ինչպես առանց կրակի այրվող մարմին,

իրենց աղյուսակը կորցրած միլիոնավոր ճչացող թվեր,

ինչպես փոսը հողի մեջ, որ վախենում է թաղումից,

ինչպես մոգությունն առանց դավանողի,

ինչպես հանցանքն ու դրա խորթ ծնողները,

ինչպես շերիֆի օգնական անդեմ քաղաքում,

որտեղ դիակիզման մի խարույկը հաջորդում է մյուսին,

ինչպես անհասկանալի բոցավառումներ,

ինչպես իր սիրուն հակառակ գնացող սիրահար,

ինչպես մեկ ուրիշ սիրահար, որն ընդառաջ է գնում իր սիրուն,

ինչպես անփույթ հողագործ, որ բերքի մասին մտածելու փոխարեն

տարփանքի մասին է մտածում ու գիշերների, ոչ թե ցերեկվա,

ինչպես ծովահեն, ինչպես գող, մարդասպան, ուրվական,

ինչպես աշխարհի ողջ չարիքը, որ ննջում է արկղի մեջ՝

անդառնալի մի գործողութան ճիշտ կողքին,

այդ գործողության ամենուր հասնող շոշափուկները,

երբեք չավարտվող ներկայացում, աթոռ, որին նստելն անհնար է,

ինչպես վարագույրը, մուգ կարմիր վարագույրը, որ վերջում ցած կիջնի

և միգուցե արդեն էլ չի բարձրանա, էլ չի բացվի,

մենք շարունակում ենք հավատալ նրան, ինչին անհնար է հավատալ,

շարունակում ենք անել այն, ինչ անպատկերացնելի է: