ALAN SEMERDJIAN IN ARMENIAN
Poems of Alan Semerdjian translated into Armenian by Marine Petrossian. Inknagir journal, 2008
LIKE A SAD MONSTER
ԻՆՉՊԵՍ ՏԽՈՒՐ ՀՐԵՇ
Լուսինը՝ անցքը դանդաղորեն
մերկացող մարմնի,
մնացած երկինքը՝
դեռ չծնված որդուս սիրեկանը:
Ե՞րբ կսկսի նա փորձել,
որ հասկանա այս ոչ հեշտ
անցումները դեպի մեկ ուրիշը,
դեպի ուրիշները: Ե՞րբ կշարժվի
դեպի սիրտը: Աստղերը՝
գոհարներ, մոլորակները՝
հրանոթներ, շատ վտանգավոր
հրանոթներ:
Ինչպես տխուր հրեշ
Ինչպես վիշտ փնտրող տխուր հրեշ,
ինչպես հեթանոս տաճարների հողմահարված ավերակները,
ինչպես առանց կրակի այրվող մարմին,
իրենց աղյուսակը կորցրած միլիոնավոր ճչացող թվեր,
ինչպես փոսը հողի մեջ, որ վախենում է թաղումից,
ինչպես մոգությունն առանց դավանողի,
ինչպես հանցանքն ու դրա խորթ ծնողները,
ինչպես շերիֆի օգնական անդեմ քաղաքում,
որտեղ դիակիզման մի խարույկը հաջորդում է մյուսին,
ինչպես անհասկանալի բոցավառումներ,
ինչպես իր սիրուն հակառակ գնացող սիրահար,
ինչպես մեկ ուրիշ սիրահար, որն ընդառաջ է գնում իր սիրուն,
ինչպես անփույթ հողագործ, որ բերքի մասին մտածելու փոխարեն
տարփանքի մասին է մտածում ու գիշերների, ոչ թե ցերեկվա,
ինչպես ծովահեն, ինչպես գող, մարդասպան, ուրվական,
ինչպես աշխարհի ողջ չարիքը, որ ննջում է արկղի մեջ՝
անդառնալի մի գործողութան ճիշտ կողքին,
այդ գործողության ամենուր հասնող շոշափուկները,
երբեք չավարտվող ներկայացում, աթոռ, որին նստելն անհնար է,
ինչպես վարագույրը, մուգ կարմիր վարագույրը, որ վերջում ցած կիջնի
և միգուցե արդեն էլ չի բարձրանա, էլ չի բացվի,
մենք շարունակում ենք հավատալ նրան, ինչին անհնար է հավատալ,
շարունակում ենք անել այն, ինչ անպատկերացնելի է: